بازآ

باز آ که در این جهان تو را می‌خوانم 

باز آ که تو را علاج خود می‌دانم 

در شهر من انگار کسی یافت نشد 

باز آ که در این شهر تو را جویانم 

 

ای کاش که یادت نرود از دل و جان 

بی یاد تو گویا که همی حیرانم 

از بس که نگاهم به ره و جادّه ماند  

گویا که مترسک سر میدانم 

ای ماه لیالی من ای شاه جمال

باز آ که بتابی به دل بی جانم